یک منبع آگاه در حوزه علمیه مشکات توضیحاتی دربارهی روند مذاکرات هستهای در گذشته و اکنون ارائه کرد. گزیدهای از متن این توضیحات را در ادامه از نظر میگذرانید:
کدام مذاکره؟ کدام حقوقدان؟!
اجازه بدهید با خاطراتی از مذاکرات که مربوط به در سالهای گذشته است، شروع کنیم. در زمان آقای جلیلی حتی سر زمان و مکان مذاکرات هم کوتاه نمیآمدیم. زمان و مکان مذاکرات هم حساب و کتاب داشت. آنها، کشورهای غربی را به عنوان محل مذاکره پیشنهاد میکردند. ما اول گفتیم یک بار ایران و یک بار کشورهای شما. زیر بار نرفتند. در نهایت چون سوییس بیطرف بود، رفتیم سوییس.
هنگامی که سوییس به تحریمهای یکجانبه پیوست و بنزین هواپیمای آقای صالحی را ندادند، دیگر آنجا هم نرفتیم. گفتیم دیگر سوییس نمیآییم. چون میخواستیم رابطه با اردوغان را هم تقویت کنیم، ترکیه را پیشنهاد کردیم. سوییس به غلط کردم افتاد ولی زیر بار نرفتیم. کشورهای اروپایی تا پیش از این میگفتند هزینهها را باید تماماً خودتان بدهید. وقتی این شرایط ایجاد شد، سوییس حتی گفت همهچیزتان را میدهیم ولی قبول نکردیم. حتی گفتند با بالگردِ خودمان و با هزینهی خودمان میبریمتان در کاخ سابق ولی ایران زیر بار نرفت. گفتند چه کنیم؟ گفتیم باید قرارداد گاز ببندید یا از تحریمهای یکجانبه انصراف دهید! مسئولین سوییسی آمدند ایران و قرارداد گاز بستند! این اندازه برایشان مهم بود که مقر مذاکرات در سوئیس باشد. همین الان شما ببینید نام لوزان در تاریخ ماندگار شد. شاید تا پیش از این اگر میگفتند لوزان فکر میکردید همان لویزان است! اینکه کشوری محل مذاکرات باشد، برای آن کشور خیلی مهم است...
در صورت عدم نمایش ادامهی متن، بر روی ادامه مطلب کلیک کنید...