شیخ فؤاد راشدی میهمان یمنی در مشکات:
بر سر اویس همان آمد که بر سر سلمان رفته بود
تصویر: سخنرانی شیخ فؤاد الراشدی در مشکات
مدتی پس از آغاز تجاوز نظامی عربستان و ارتجاع آمریکایی به یمن، شیخ «فؤاد راشدی» مسئول فرهنگی «مؤسسهٔ آیندهٔ عدالت» (تنظیم مستقبل العدالة) میهمان مشکات پلایین بود. شیخ فؤاد که مدتی است در ایران به سر می‌برد، در گفتگویی صمیمی با طلبه‌های مشکات به گفتگو دربارهٔ وضعیت یمن پرداخت. رونمایی از کتاب «آینه» در مشکات، حضور دکتر رجبی دوانی
حجت الاسلام قاسمیان: در روایت تاریخی می‌توان دکوپاژ کرد
دکتر رجبی دوانی: باید با زبان هنر، چهره ی عابس و بریر و حتی شمر را شناساند
مجموعه داستانی آینه که دربارهٔ ۸ شخصیت عاشورایی زیر نظر دکتر محمدحسین رجبی دوانی و حجت‌الاسلام‌والمسلمین قاسمیان نوشته شده، در حوزهٔ علمیهٔ مشکات پلایین رونمایی شد.
دستاندرکاران این کار، جمعی از طلاب حوزهی علمیه مشکات و جمعی دیگر از فعالان فرهنگی هستند که در موسسهٔ خاکریز گرد هم آمدهاند.
در این جلسه حجت‌الاسلام‌والمسلمین قاسمیان مدیر حوزهٔ مشکات، دکتر رجبی دوانی کارشناس تاریخ، علی‌اکبر والایی یکی از نویسندگان کتاب به سخنرانی پرداختند.
در صورت عدم نمایش ادامهی متن، بر روی ادامه مطلب کلیک کنید...
روح الله شاه حسینی:
مقدمه
وقتی از مذمت دنیا و دنیاگرایی برایت گفته می شود، ذهنت به سمت حساب های شخصی انباشته از ریال ها و دلارهایی منصرف می شود که اولین رقم سمت چپشان پشت سر حداقل هشت، نه تا صفر صف کشیده است. یا منصرف می شود به خانه ای که درش، و البته در که نه، دروازه هشت در چهارش باز که می شود، نظرت بعد از گذر از جاده باریک شنی از میان چنارهای سر به آسمان کشیده، پچیده و در قلب باغ، به ویلایی می افتد که از نمای شیشه ایش نمی توانی بفهمی چهار طبقه است یا پنج طبقه؟
و ذهنت شاید منصرف شود به خیلی چیزهای دیگر که میل من به آن ها نمی کشد، حتی برای تصور و نوشتن.
مظاهر دنیا طلبی و تفاخر به آن ها و مسابقه عجولانه در این میدان، در جای جای شهر ما و محل ما و در میان دوستان ما، چیزی نیست که پوشیده باشد، چون به نوعی، فرهنگ عمومی شده است و شاید هم بوده «أَلْهَئکُمُ التَّکاَثُرُ»1.
شاید قبول کردنش سخت باشد، اما مصادیق دنیاگرایی محدود به این مواردی که به ذهن ما می رسد نیست. دنیازدگی که مثلاً در این آیه از کلام الله المجید، «وَمَا هَـٰذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَ‌ةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ»2 مذمت شده، مصادیق متنوعی دارد که هر کدام ظهور و بروز خاص خود را دارد.
دنیای تاجران و کارمندان و سیاستمداران، نمود های ملموسی در فضای اجتماعی ما دارد، همچنین دنیای جوانان پر شور، که عموما در تحوّر ساختار شکانانه و بی مبنای ایشان ظهور پیدا می کند.
دنیای شیرین طلاب، که چندیست به نعمت درکش نایل شده ام، نیز برای خودش دنیایی است. دنیایی با حلاوت خاص خود و غیر قابل مقایسه با طعم دنیای غیر.
در صورت عدم نمایش ادامهی متن، بر روی ادامه مطلب کلیک کنید...
یک منبع آگاه در حوزه علمیه مشکات توضیحاتی دربارهی روند مذاکرات هستهای در گذشته و اکنون ارائه کرد. گزیدهای از متن این توضیحات را در ادامه از نظر میگذرانید:
کدام مذاکره؟ کدام حقوقدان؟!
اجازه بدهید با خاطراتی از مذاکرات که مربوط به در سالهای گذشته است، شروع کنیم. در زمان آقای جلیلی حتی سر زمان و مکان مذاکرات هم کوتاه نمی‌آمدیم. زمان و مکان مذاکرات هم حساب و کتاب داشت. آنها، کشورهای غربی را به عنوان محل مذاکره پیشنهاد می‌کردند. ما اول گفتیم یک بار ایران و یک بار کشورهای شما. زیر بار نرفتند. در نهایت چون سوییس بیطرف بود، رفتیم سوییس.
هنگامی که سوییس به تحریم‌های یکجانبه پیوست و بنزین هواپیمای آقای صالحی را ندادند، دیگر آنجا هم نرفتیم. گفتیم دیگر سوییس نمی‌آییم. چون می‌خواستیم رابطه با اردوغان را هم تقویت کنیم، ترکیه را پیشنهاد کردیم. سوییس به غلط کردم افتاد ولی زیر بار نرفتیم. کشورهای اروپایی تا پیش از این می‌گفتند هزینه‌ها را باید تماماً خودتان بدهید. وقتی این شرایط ایجاد شد، سوییس حتی گفت همه‌چیزتان را می‌دهیم ولی قبول نکردیم. حتی گفتند با بالگردِ خودمان و با هزینهی خودمان می‌بریمتان در کاخ سابق ولی ایران زیر بار نرفت. گفتند چه کنیم؟ گفتیم باید قرارداد گاز ببندید یا از تحریم‌های یکجانبه انصراف دهید! مسئولین سوییسی آمدند ایران و قرارداد گاز بستند! این اندازه برایشان مهم بود که مقر مذاکرات در سوئیس باشد. همین الان شما ببینید نام لوزان در تاریخ ماندگار شد. شاید تا پیش از این اگر می‌گفتند لوزان فکر می‌کردید همان لویزان است! اینکه کشوری محل مذاکرات باشد، برای آن کشور خیلی مهم است...
در صورت عدم نمایش ادامهی متن، بر روی ادامه مطلب کلیک کنید...